ذهن زيبا

هر کسي که ادعا مي کند به دانستن يا مراقبت از NLP مي گويد آگاه است که روند مدل سازي خون زندگي اين ميدان است. منشاء NLP و تکامل ادامه آن از توانايي تمرين کنندگان NLP براي مدل سازي الگوهاي کلامي، شناختي و رفتاري (برنامه هاي "زبان شناسي") افراد استثنايي است. اغلب اشاره کرد که اساس NLP مدل سازي است و نه "تکنيک هاي تکنيک" که در پي آن مانده است.

با اين حال، براي تمام تصديق و تأکيد بر مدل سازي، ديدگاه واضح و به اشتراک گذاشته نشده است دقيقا همان چيزي است که مدل سازي NLP چيست ، و نه آگاهي که انواع مختلفي از مدل سازي وجود دارد.

براي برخي، مدل سازي اساسا استراتژي استراتژيک است. براي ديگران به سادگي به معناي استفاده از تمايز NLP در هنگام توصيف برخي از پديده ها است. ديگران مدل سازي را به عنوان تقليد از رفتارهاي کليدي درک مي کنند.

مدل هاي قدرتمند و مولد، آنهايي هستند که چيزي را از ساختار عميق فرد يا افراد مشاهده مي کنند. اين کاملا متفاوت از توصيف يا تقليد رفتارهاي سطح سطح است. رسيدن به اين ساختار عميق يکي از دستاوردهاي تاج گذاري NLP بوده و نياز به يک روش خاص دارد.

تمايز ارائه شده در اين مقاله نتيجه چندين بحث در حال انجام است که ما در مورد سيستم دانش (يا "معرفت شناسي") NLP داريم. در حالي که اشکال مختلف مدل سازي ممکن است مفيد و حتي لازم باشد به منظور رفع اشکال خاص و يا براي رسيدن به نتايج خاص، تمايز و معيارهاي جان و کارمن پيشنهاد مي کنند که به من احتياج داشته باشند تا به طور واضح به NLP بستگي داشته باشند به عنوان يک ميدان و همچنين احترام به تاريخ فکري آن.

من اعتراف مي کنم که مدل سازي مدل سازي من اغلب به اين دسته مي رسد که جان و کارمن به عنوان مدل سازي تحليلي به آن اشاره مي کنند، و در زمان هاي ديگر ترکيبي از مدل سازي تحليلي و خالص NLP را اعمال مي کند. من به طور کامل از جان و کارمن در ايجاد اين تمايز حمايت مي کنم و معتقدم که حياتي است که تمرينکنندگان NLP فرم منحصر به فرد مدل سازي NLP را ياد مي گيرند و تفاوت آن را از مدل سازي تحليلي درک مي کنند.

همانطور که دولت جان و کارمن، تمايز ارائه شده در اين مقاله در نظر گرفته شده است تا آغاز يک مکالمه براي کساني که متعهد به زمينه NLP، يک مکالمه مداوم و اميدوار کننده، به منظور وضوح، دقت و درک بيشتر در مورد مشارکت هاي واقعا منحصر به فرد، در نظر گرفته شده است از NLP.

همانطور که گرگوري بيتسون مي گويد "اجازه دهيد شنيده شود".

تمايز پيشنهادي براي برنامه نويسي زبان شناختي (NLP)

توسعه هر رشته اي، و به ويژه يکي هنوز هم سازماندهي الگوي اوليه خود را نياز به توجه خاصي به دقت در واژگان اساسي خود دارد. رشته هاي قديمي تر، اصطلاحات اساسي خود را (يک بار يا تکراري) روشن کرده اند و يک پلت فرم ظاهري نسبتا پايدار را ايجاد کرده اند که ممکن است تحقيقات بيشتري انجام شود و گفت و گو حرفه اي ممکن است بر اساس نقاط تيزهاني که اغلب از شرايط بد تعريف شده خود را از دست داده اند، کاهش يافته است رنج کشيدن و گاهي اوقات حتي زخم هاي مرگبار که مانع توسعه قابل ملاحظه اي شده اند، رنج مي برند. چنين تمايز مشخصي تعريف شده در باد، بر روي اين نقاط چسبيده است.

برخي از مراقبت ها بايد با توجه به يک واژگان استاندارد ارائه شود. به طور کلي، تمايز در تجربيات، شرايط توصيفي متمايز اعطا مي شود، در حالي که انواع مفهومي به کلاس هاي همبستگي اختصاص داده مي شوند. اين کسب و کار عادي يک رشته در طول مراحل شکل گيري آن است: براي رسيدن به غناي تمايز، دقت توصيفي و همزمان يک اقتصاد بيان؛ در يک جهان ايده آل، به هر حال.

تمايز در اين مورد در اين يادداشت اصطلاح مدل سازي است که در زمينه برنامه نويسي زبان شناختي (NLP) استفاده مي شود. به طور خاص، تمايز بين مدل سازي به عنوان تمرين شده در زمينه NLP و مدل سازي به طور کلي تمرين شده است.

مدل سازي NLP، در ايجاد مدل هاي اوليه که زمينه NLP را تاسيس کرد، در حال حاضر و در آينده NLP، ارزيابي و احترام به دو معيار است که براي مدل سازي در NLP اعمال مي شود:

1. تعليق هر گونه تلاش تاکسونوميک و / يا تحليلي (همه F2 تبديل مي شود همانطور که در زمزمه در باد توضيح داده شده است) براي درک آگاهانه از نبوغ يا مدل برتري در مرحله جذب الگوريتم و تا زماني که معيار زير برآورده شود

2. مدلساز بايد توانايي توليد مجدد الگوريتم تالدر را در زمينه هاي موازي نشان دهد.

منبع : www.nlpu.com/Articles/essarticle.htm